نقدی به واژه سازیها
متون علمی و فلسفی را به فارسی نوشتن، مثل این است که کاروان را در شب ببری.
'ابوریحان بیرونی'
زبان فارسی فقر کلمه داره! این یک واقعیت هست. فرهنگستان زبان و ادب فارسی، با ساختن کلمات مسخره و بیاساس، معضل بزرگی ایجاد کرده. هیچ ایرادی تو وارد کردن کلمه نیست! مشکل کلمه “طیاره” چی بود که کلمه مسخره “هواپیما” رو جایگزینش کردن؟ خیلی از زبانهای دنیا کلمهای که ندارن، وارد میکنن؛ کلماتی که دارن هم ترجمه میکنن. مثلاً ما میتونیم به Mouse کامپیوتر بهجای “Mouse” بگیم “موش” چون همون معنی رو میده. یکی از مشکلاتی که در ساخت واژه بهش فکر نشده، لهجههاست. زبان فارسی لهجههای زیادی داره و واژههایی که ساخته میشن، تلفظ لهجهها رو در نظر نمیگیره! مورد دیگر الفبا عربی هست که یکی از عوامل عقب موندگی ما و ارتباط کم ما با دنیاست. متأسفانه الفبا عربی، نه تنها پشتیبانی خوبی از زبان فارسی نداره، بلکه اصلاً نمیتونه لهجهها رو ادا کنه! برای مثال: 'من د شومه سره' 'Man da shoome sere' معنی: من به خانه میروم (با لهجه مازنی) با کدوم تونستید لهجه رو ادا کنید؟ با استفاده از الفبا لاتین ما میتونیم زبان فارسی و لهجهها رو به خوبی در نوشتار بفهمونیم. البته منظور من فینگلیش نیست! راه حل اینه که ما از نو اصول نوشتاری رو بسازیم، نه با کمک فرهنگستان زبان و ادب، بلکه با ساختن یک Community و یک وبسایت. بعضیها میگن با تغییر به الفبا لاتین آثار ادبی ما فراموش میشه! این حرف بینهایت اشتباهه، چون ما میتونیم تمام آثار ادبی رو با واژگان لاتین بازنویسی کنیم. نوشتن با الفبا لاتین خوندنش رو برای بقیه کشورها آسونتر میکنه و باعث میشه ادبیات ما به جهان صادر بشه.